Η εκδήλωση με το Λ. Βατικιώτη στη Ν. Ερυθραία: Η εισήγηση, ο διάλογος, βίντεο και κείμενα

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 11 Νοέμβρη εκδήλωση - συζήτηση που διοργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς με θέμα:

"Οι επιπτώσεις του 3ου μνημονίου και η αναγκαία απάντηση του κινήματος". 

Εισηγητής στη συζήτηση ήταν ο οικονομολόγος και δημοσιογράφος Λεωνίδας Βατικιώτης.

Η συζήτηση έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κηφισιάς στην Ερυθραία, "Βίλα Κώστα"

Η αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου ήταν ασφυκτικά γεμάτη, με ορισμένους να παρακολουθούν τη συζήτηση όρθιοι. 

Η εισήγηση του Λ. Βατικιώτη

Μετά από σύντομη εισαγωγή από το Νίκο Κωνσταντίνου εκ μέρους της Επιτροπής, το λόγο πήρε ο Λεωνίδας Βατικώτης, που είπε:

Η εισήγηση απομαγνητοφωνημένη:

Ξεκινώντας μια αποτίμηση του 3^ου μνημονίου, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι πρόκειται για το χειρότερο μνημόνιο που έχει έρθει ποτέ από το 2010 και μετά. Αυτή η φράση προκάλεσε πολλές αντιπαλότητες, έριδες και διαφωνίες, θεωρήθηκε πολιτικά φορτισμένη κλπ.

Αυτόματος μηχανισμός λήψης νέων μέτρων

Πριν σας πω με τη μορφή επικεφαλίδων τα θέματα που πιάνει το τελευταίο μνημόνιο, επιτρέψτε μου να σας διαβάσω ορισμένες παραγράφους του μνημονίου, για να καταλάβουμε από τώρα γιατί το επόμενο διάστημα θα ακούσουμε άπειρες φορές αυτό που επαναλάμβαναν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ το 2010: «Να μείνουμε στο μνημόνιο και μη ζητάτε τίποτα παραπάνω»

Το Δημοσιονομικό Συμβούλιο εισηγείται στον Υπουργό Οικονομικών ημιαυτόματα μέτρα περικοπής δαπανών σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων, και ειδικότερα μηνιαίων / τριμηνιαίων στόχων σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής…

Σε περίπτωση κατά την οποία σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης εμφανίζονται σημαντικές αποκλίσεις από τον τριμηνιαίο στόχο, ενεργοποιείται διορθωτικός μηχανισμός ύστερα από σχετική γνώμη του Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Ο διορθωτικός μηχανισμός συνίσταται στην κάλυψη της απόκλισης είτε με περικοπή δαπανών είτε με ανάληψη δράσεων για την ενίσχυση των εσόδων.

Ένα άλλο απόσπασμα στη σελίδα 298 λέει:

Οι όροι θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση, λαμβανομένης υπόψη της επιτευχθείσας προόδου όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις κατά το προηγούμενο τρίμηνο. Σε κάθε επανεξέταση, θα εξειδικεύονται πλήρως, με λεπτομέρειες και χρονοδιαγράμματα, τα συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής και τα λοιπά μέσα για την επίτευξη αυτών των ευρύτερων στόχων που παρατίθενται στο παρόν έγγραφο... Επομένως, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα για το σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται.

Είναι μια διατύπωση η οποία βγάζει μάτια. Έχει μπει εμβόλιμη, μόνο και μόνο, για όποιον δεν κατάλαβε ότι οποιοδήποτε μέτρο αν χρειαστεί θα πρέπει να λαμβάνεται χωρίς αντιρρήσεις. Και ένα τρίτο σημείο επιτρέψτε μου να διαβάσω στη σ. 305:

Η Ελληνική κυβέρνηση θα παρακολουθεί τους δημοσιονομικούς κινδύνους συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών αποφάσεων, και θα λάβει αντισταθμιστικά μέτρα στο βαθμό που αυτό απαιτείται για την εκπλήρωση των δημοσιονομικών στόχων.

Αν τυχόν δηλαδή βγει μια απόφαση του ΣτΕ για παράδειγμα, η οποία νομιμοποιεί τις προσφυγές των συνταξιούχων ενάντια στις περικοπές, το κόστος που θα επέλθει θα μετακυλιστεί στους δημόσιους υπαλλήλους.

Η ίδια η σύμβαση σε ένα άλλο σημείο, απαγορεύει οποιονδήποτε άλλο δανεισμό επιχειρήσει η κυβέρνηση. Ορίζει σε 100 εκατομμύρια το πέναλτι της πρόωρης αποπληρωμής. Αυτό υπήρχε στα ιδιωτικά συμφωνητικά και απαγορεύτηκε μετά από ένα σημείο, εδώ υπάρχει. Και θυμηθείτε τη φιλολογία περί εταίρων, βοήθειας κλπ. Λογικά θα έπρεπε να δίνονται κίνητρα για την έγκαιρη αποπληρωμή του δανείου.

Υπάρχουν πάρα πολλά σημεία τέτοιου ύφους στη δανειακή σύμβαση, που είναι εντελώς νεοαποικιακή.

Τα μέτρα του 3^ου μνημονίου

Αν θέλαμε εν είδει τίτλων να πούμε μερικά πράγματα για το 3^ο μνημόνιο, θα ξεχώριζα τα εξής:

1. Φορολογία:

• Αύξηση του ΦΠΑ, με σημαντικότερη τη μετακύλιση προϊόντων διατροφής στο 23%, όπου συνήθως έμπαιναν προϊόντα όχι άμεσης ανάγκης. 
• Διαιώνιση του ΕΝΦΙΑ, που η κατάργησή του ήταν ένα από τα συνθήματα του Σύριζα.
• Ανατροπή της ρύθμισης των 100 δόσεων, που σημαίνει ότι όσες επιχειρήσεις και ελ. Επαγγελματίες ήταν στην κόψη του ξυραφιού και με αυτή τη ρύθμιση είχαν μια ελπίδα να μείνουν με κεφάλι πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, τη χάνουν οριστικά.
• Τεράστιο πλήγμα στους αγρότες. Από την αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο μέχρι την άμεση φορολογία που επιβάλλεται και την εκτόξευση των ασφαλιστικών τους εισφορών. Αυτό που θα γίνει είναι δεκάδες χιλιάδες αγρότες να φύγουν από την ύπαιθρο για να πάνε για τρίτη φορά στα αστικά κέντρα. Τα τελευταία χρόνια υπήρχαν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι της πόλης που πήγαν στα χωριά. Αυτή η τάση ακυρώνεται. Μισανθρωπισμός; Όχι, οικονομικά συμφέροντα: Επιδιώκουν, και μέσα στο χωριό, να επικρατήσει μια ταξική πόλωση, να φύγουν τα μεσαία στρώματα, οι εργατοαγρότες, από τα χωριά, ώστε τα μεγάλα συμφέροντα να αλώσουν όλο το κύκλωμα, από την παραγωγή, την εμπορία, την κτηνοτροφία κλπ.
• Αύξηση στην άμεση φορολογία των επιχειρήσεων και ελ. Επαγγελματιών.

     2.       Ασφαλιστικό:

• Ακόμα και τα μέτρα του Γιαννίτση ήταν πολύ καλύτερα από το τελευταίο ασφαλιστικό, γιατί δεν ανέτρεπαν τη βάση του ασφαλιστικού, που παρέμενε ανταποδοτικό, δεν ήταν κεφαλαιοποιητικό, και έτσι μπορούσες να διεκδικήσεις περισσότερες παραχωρήσεις και παροχές από το κράτος, μικρότερες εισφορές κλπ. Με την αλλαγή που επέρχεται μέσα από την επιτροπή σοφών Κατρούγκαλου, της οποίας ο βασικός κορμός ήταν σημειώματα από το υπουργείο, όχι σκέψεις των «σοφών», αλλάζει άρδην ο χαρακτήρας της.
• Αυτό που θα γίνει, θα το περιγράψω με κάτι που συμβαίνει στις ΗΠΑ: Στα σούπερ μάρκετ βάζουν τα πράγματα σε σακούλες των πελατών άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, που δεν μπορούν να τη βγάλουν με τη σύνταξη, και κάνουν τέτοιες δουλειές για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Στα φανάρια επίσης υπάρχουν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, που καταφεύγουν στη ζητιανιά. Στην Ευρώπη, παρά τη φτώχεια των τελευταίων χρόνων, υπήρχε ένα συνεκτικό δίκτυ ασφαλείας για την 3η ηλικία, επειδή δεν ήταν κεφαλαιοποιητικό. Πλέον αυτό αλλάζει.
• Η επιχειρηματολογία της επιτροπής σοφών είναι ακριβώς τα επιχειρήματα της Μέρκελ την άνοιξη, ότι έχετε το μεγαλύτερο ποσοστό δαπανών στις συντάξεις, 14,6%. Η απάντηση τότε από την Ελληνική πλευρά ήταν ότι αυτό είναι εικονικό, λόγω της καθίζησης του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια κατά 25%, το ποσό των συντάξεων, ανέκαθεν χαμηλό, εμφανίζεται αυξημένο σαν ποσοστό, επειδή μειώθηκε ο παρανομαστής. Και έρχεται τώρα η επιτροπή του υπουργείου να υιοθετήσει ατόφια την επιχειρηματολογία της Μέρκελ και στη βάση αυτή να προτείνει αλλαγή στο ασφαλιστικό.
• Κρατήστε επίσης ότι το μνημόνιο δεν προβλέπει αλλαγή της βάσης του ασφαλιστικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό. Αυτό είναι πρωτοβουλία της κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι βασιλικότεροι του βασιλέως. Προφανώς ξέρουν ότι αν δεν κάνουν τώρα τέτοια ριζική τομή, δε θα μπορέσουν να την κάνουν μετά από 1 - 2 χρόνια, που θα έχουν ροκανιστεί τα θεμέλια αυτής της κυβέρνησης.

    3.       Πλειστηριασμοί:

Ας μην είμαστε σίγουροι ότι θα βρεθεί μια μέση λύση όπως προ διετίας με το Δένδια, δηλ. να πεταχτούν στην αρένα ένα 10 - 20% όσων προστατεύονταν μέχρι σήμερα από πλειστηριασμούς, ενδέχεται να έχουμε μια πιο δραστική λύση, για ένα και μόνο λόγο: Γιατί πιέζει η κατάσταση με τις τράπεζες. Οι τράπεζες έχουν 2 προβλήματα:

• Θέλουν να καθαρίσουν από τα προβληματικά δάνεια.
• Το σημαντικότερο: Ήδη έχουν ετοιμαστεί τα κεφάλαια των κερδοσκόπων και απατεώνων κυρίως στην Αμερική, έχουν πάρει υποσχέσεις ότι θα τιτλοποιηθούν προβληματικά δάνεια, θα τα πάρουν κοψοχρονιά και να τα κυκλοφορήσουν στα χρηματιστήρια.

    4.       Ιδιωτικοποιήσεις:

Ο στόχος είναι 50 δις. Εξ αρχής, ο χιπστερικός νεοφιλελευθερισμός των Τσακαλώτων και των λοιπών, ισχυριζόταν όταν αυτό μπήκε στο μνημόνιο αλλά ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Αυτό είναι απάτη: Προφανώς δεν πρόκειται να εισπραχθούν 50 δις. Το πρόβλημά μας όμως ξεκινάει από το 1ο Ευρώ που θα ξεπουληθεί. Είναι κομμάτι από τη δημόσια περιουσία που έχει χτίσει ο Ελληνικός λαός.

Έχει δημιουργηθεί ένας σατανικός μηχανισμός για να τρέχει τις ιδιωτικοποιήσεις. Θα φτιαχτεί ένα σούπερ ΤΑΙΠΕΔ, στο οποίο θα μεταβιβαστούν όχι μόνο όσα ήδη έχει το ΤΑΙΠΕΔ αλλά και όσα μπορεί να αποκτήσει, και όταν θα πουλάει το κάθε τι,

o Το 50% θα πηγαίνει για να ξεχρεώνουν οι τράπεζες το ποσό που θα πάρουν από τα 86 δις, δηλ. έως 25 δις + άλλα 7 για «μαξιλάρι ρευστού». Οι τράπεζες θα τα ξεχρεώσουν πουλώντας δημόσια περιουσία. Εμείς θα χάσουμε αεροδρόμια, λιμάνια, Ελληνικό κλπ, για να ξεχρεώσουν οι αποτυχημένοι Έλληνες τραπεζίτες τα δάνεια που θα πάρουν.

o Το 25% θα πηγαίνει για να αποπληρωθεί το χρέος

o 25% θα πηγαίνει για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας. Αυτό είναι η ζάχαρη, για να χρυσώνουν το χάπι, για να φαίνεται ότι για το καλό μας θα γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Ακόμα και αν τα λεφτά αυτά διατεθούν, θα είναι τα γνωστά θαλασσοδάνεια που έπαιρναν ανέκαθεν υπό τη μορφή επενδυτικών κινήτρων και επιδοτήσεων οι Ελληνικές επιχειρήσεις.

Έχει δημιουργηθεί ένα συγκεκριμένο υλικό συμφέρον για να τρέξουν οι ιδιωτικοποιήσεις, η αποπληρωμή των χρεών των τραπεζών. Λέω ένα υποθετικό σενάριο: Κάθε ιδιωτικοποίηση έχει από πίσω κάποιες τράπεζες που λειτουργούν σαν σύμβουλοι, ανάδοχοι κλπ. Το Ελληνικό το εποφθαλμιά η «Λάμδα» του Λάτση. Φανταστείτε λοιπόν μία τράπεζα, ας υποθέσουμε η Eurobank, να αναλάβει να ιδιωτικοποιήσει το Ελληνικό, και με τα λεφτά που θα πάρει η Eurobank από τη Λάμδα να ξεχρεώσει τον ESM. Έχει στηθεί λοιπόν μια λεόντεια συμφωνία, όπου Γιάννης τρώει, Γιάννης κερνάει.

Η νέα δανειακή σύμβαση - το χρέος

Το χειρότερο από όσα έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης, πέραν του μνημονίου που προφανώς συνδέεται μ\ αυτήν. Όταν έγινε το debate των πολιτικών αρχηγών, ο Τσίπρας επιχείρησε να υποβαθμίσει τη σημασία του νέου δανείου, λέγοντας ότι με τα λεφτά αυτά θα αποπληρώσουμε άλλα δανεικά. Ότι δηλ. δε σας φορτώνουμε νέα χρέη. Αυτό έχει 2 τεράστια ψέματα:

• Και οι υπόλοιποι έκαναν ακριβώς το ίδιο: Το 92% των χρημάτων που είχε πάρει η Ελλάδα μέχρι πριν τον ΣΥΡΙΖΑ ξαναπήγε στους πιστωτές. Στείλαμε στο εξωτερικό 500.000 ανθρώπους ως μετανάστες, στείλαμε την ανεργία στο 27%, μειώθηκαν οι μισθοί κατά 40% κατά μέσο όρο και θα χάσουμε οποιαδήποτε ελπίδα είχαμε να πάρουμε σύνταξη, μόνο και μόνο για να φτιαχτεί αυτός ο μηχανισμός που μας δανείζουν για να τους επιστρέψουμε πίσω τα λεφτά. Κατά συνέπεια, ο Τσίπρας δεν είπε τίποτα καινούριο. Επιβεβαίωσε ότι θα κάνει και αυτός το ίδιο κόλπο που έκανε ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος και ο Σαμαράς.
• Ψέμα 2ο: Όλα τα λεφτά δε θα κατευθυνθούν στην αποπληρωμή παλαιών δανείων, θα δοθούν και λεφτά για τις τράπεζες. 25 + 7,7 = 32,7 δις θα πάνε για τις τράπεζες. Αυτό είναι ένα καινούριο δάνεια.

Αξίζει να κρατήσουμε εδώ και τα μεγέθη που εκλείπουν παντελώς από τη δημόσια συζήτηση. Προέρχονται από το προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού που κατατέθηκε πριν 3 εβδομάδες. Το δημόσιο χρέος το 2014 ήταν 317 δις, το 2016 θα πάει 333 δις. Ως ποσοστό του ΑΕΠ, από 177% θα πάει στο 192%. Ουσιαστικά δηλ. ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτό το καινούριο δάνειο, προκάλεσε μια υπέρμετρη αύξηση της υπερχρέωσης της Ελλάδας.

Το 2^ο επιχείρημα που επικαλούνται, είναι ότι χάρη σε μας θα γίνει αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Με την υποτέλειά μας, με τον ενδοτισμό μας, καταφέραμε να συμφωνήσουν οι εταίροι μας στην αναδιάρθρωση. Εδώ υπάρχουν μισές αλήθειες: Η συμφωνία της 12^ης Ιουλίου περιγράφει με πολύ μεγάλη ακρίβεια το τι θα γίνει:

«Η Ευρωομάδα, παραμένει έτοιμη να εξετάσει αν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής) για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο. Τα μέτρα αυτά θα εξαρτώνται: Πρώτον, από την πλήρη υλοποίηση των μέτρων τα οποία πρόκειται να συμφωνηθούν σε πιθανό νέο πρόγραμμα και θα εξετασθούν μετά την πρώτη θετική ολοκλήρωση της επανεξέτασης. Η σύνοδος κορυφής για το Ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους. Οι Ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική τους δέσμευση να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές».

Ακριβώς η ίδια αυτή φράση είχε συμπεριληφθεί και στη συμφωνία του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου. Η παράγραφος λέει ότι:

• Αποκλείεται να γίνει οποιαδήποτε διαγραφή έστω και ενός Ευρώ από την ονομαστική αξία του χρέους.
• Για να γίνουν αυτά, θα πρέπει πρώτα να έχουν υλοποιηθεί όλα τα μέτρα και ότι άλλο ζητήσουμε. Και εδώ υπάρχει το εξής ερώτημα: Υπάρχει κάποιος συνετός άνθρωπος που θα δεχότανε να καταργήσει τις συντάξεις, να στείλει την ανεργία εκεί που είπαμε, να πουλήσει λιμάνια, αεροδρόμια, ΔΕΗ, ότι έχει και δεν έχει, για να πετύχει να μη διαγραφεί το δημόσιο χρέος; Οι δικοί μας υπέγραψαν να γίνουν όλα αυτά και στο τέλος να μη διαγραφεί το δημόσιο χρέος.
• Και προβλέπει επίσης και τι ακριβώς θα γίνει: Παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής. Ούτε καν μείωση επιτοκίων. Μέχρι και την άνοιξη υπήρχε το ενδεχόμενο στο τραπέζι, αλλαγής των επιτοκίων από κυμαινόμενα σε σταθερά. Έχουν υπογράψει κυμαινόμενα επιτόκια, τώρα που είμαστε σε περίοδο εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, και θα αρχίσουν μετά να αυξάνονται, αυξάνοντας υπέρμετρα το κόστος αποπληρωμής. Ούτε αυτό θα γίνει.

Η περίοδος αποπληρωμής των σημερινών δανείων λήγει το 2059. Θα συμφωνήσουν δηλ. τα δάνεια αυτά να λήξουν το 2080 ή το 2100. Αν επρόκειτο τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας να ξεχρεώσουν το χρέος, αυτό τώρα θα μετακυλιστεί στα εγγόνια μας ή τα δισέγγονά μας. Αυτή είναι η αναδιάρθρωση που θα έρθει, τίποτε καλύτερο.

Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα βγήκε και μια ανακοίνωση από μια Ελβετική εταιρεία οικονομολόγων, που προέβλεψε ότι αν δε γίνει σημαντικό κούρεμα της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους, αυτό σε λίγα χρόνια θα τεθεί πάλι εκτός τροχιάς. Θυμηθείτε την άνεση με την οποία ο Βενιζέλος το 2012 έλεγε ότι τακτοποιήσαμε δια παντός το χρέος και δε χρειάζεται στο μέλλον καμία αναδιάρθρωση. Εκείνη η αναδιάρθρωση ήταν προβληματική για άπειρους λόγους. Ξεχωρίζω ότι δεν έγινε σημαντική μείωση του δημόσιου χρέους στους θεσμούς (ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ), και ότι δεν υπολόγισε ότι θα υπάρχει ύφεση τα επόμενα χρόνια. Οι δικοί μας τώρα κάνουν το ίδιο λάθος. Στις μελέτες βιωσιμότητας του χρέους προβλέπουν ότι το 2017 θα έχουμε ανάπτυξη πάνω από 2%. Ούτε η Γερμανία δεν έχει τόσο.

Ενώ ο μέχρι τώρα ορισμός βιωσιμότητας του χρέους ήταν το 120% του ΑΕΠ, επειδή αυτό θα φτάσει το 192%, ορίζουν το χρέος ως βιώσιμο αν η ετήσια εξυπηρέτησή του δεν υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ. Κλασσική περίπτωση μετακίνησης των δοκαριών όπου θέλω για να βάλω γκολ. Και ας μην έχει υπάρξει κανένα προηγούμενο αντίστοιχο τέτοιου ορισμού  που τώρα θα συμφωνήσουν, για να μπορεί έτσι να μπει και το ΔΝΤ στο καινούριο δάνειο. Αυτό το 15% αξίζει τον κόπο να το μεταφράσουμε σε Ευρώ: Είναι 27 δις. Με αυτά, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού, θα μπορούσαμε να είχαμε καταργήσει όλους τους έμμεσους φόρους (η επιτομή της αντιλαϊκής φορολογίας), που ανέρχονται σε 24,9 δις. Να είχαν διπλασιαστεί τα κονδύλια μισθών και συντάξεων του δημοσίου, που είναι 18,6 δις. Να είχε τετραπλασιαστεί το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (6,7 δις). Δηλ. ακόμα και αυτό το 15% που θα το εμφανίσουν ως πανάκεια, σηματοδοτεί μια νέα αιμορραγία των δημόσιων οικονομικών. Για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί ένα δημόσιο χρέος, το οποίο κατά την άποψή μου πρέπει να διαγραφεί μονομερώς, χωρίς δηλ. τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών μας, που έχουν κάθε λόγο να υπερασπισθούν τα δικά τους συμφέροντα.

Συμπεράσματα

Αυτό είναι και το βασικότερο συμπέρασμα από την περιπέτεια του 1^ου εξαμήνου του 2015. Ότι, εντός της Ευρωζώνης και εντός της ΕΕ δεν είναι δυνατόν να επέλθει μια ριζοσπαστική λύση που θα παίρνει υπ’ όψιν της τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι και τόσο απλό. Πιστεύω όμως ότι είναι μια άλλη συζήτηση, εκ των πραγμάτων αναγκαία, αλλά αυτό που δεν μπορούμε πια να συνεχίσουμε να κάνουμε είναι να πορευόμαστε με αυταπάτες, λέγοντας ότι επειδή αυτό μπορώ, αυτό πρέπει να γίνει. Με τους «εταίρους» μας στην ΕΕ, αποκλείεται να βρούμε λύση που δεν θα μας κάνει δούλους. Αυτό που πρέπει να συζητήσουμε και πιστεύω ότι είναι το ερώτημα για την επόμενη περίοδο, είναι πως, με βάση αυτήν την πικρή εμπειρία των προηγούμενων μηνών, θα μπορέσουμε να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας χωρίς πλέον να έχουμε αυταπάτες, χωρίς να πιστεύουμε πως θα βρεθεί κάποιος άλλος από μηχανής θεός για να του αναθέσουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς.

Η συζήτηση

Ακολούθησε συζήτηση με ερωτήσεις και τοποθετήσεις των συμμετεχόντων στην εκδήλωση, συζήτηση πλούσια σε προβληματισμό, έντονη και φορτισμένη, που έδειξε την αγανάκτηση που ξεχειλίζει για την κατάσταση, την έντονη διάθεση για δράσεις που θα αποτρέψουν την πορεία προς την καταστροφή της χώρας και του λαού, τον προβληματισμό για τις προϋποθέσεις της διεξόδου, καθώς και για πλευρές της αναγκαίας πολιτικής για το κίνημα και τις πολιτικές δυνάμεις που επαγγέλλονται την αντίσταση σ' αυτήν την πολιτική. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν και αρκετά γνωστά δημόσια πρόσωπα και ειδικοί διαφόρων ειδικοτήτων, πού έχουν συμβάλλει με τις απόψεις και τη δράση τους στο κίνημα ενάντια στην καταστροφική πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια.

Τα θέματα που τέθηκαν από το κοινό, με τη μορφή ερωτήσεων ή τοποθετήσεων, ήταν:

• Η αναγκαιότητα ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης, και όχι μονάχα εστίαση στο χρέος (που βέβαια είναι σημαντικό)
• Η αναγκαιότητα σύνδεσης του ζητήματος με γεωπολιτικά στοιχεία και πολιτικές.
• Υπάρχει κανονισμός (452 του 2013) του Ευρωκοινοβουλίου, που λέει ότι όταν μια χώρα δανείζεται, υπόκειται σε αυστηρή εποπτεία. Μόνο το σύνταγμα ενός κράτους μέλους μπορεί να αντιταχθεί σ΄ αυτό. Οι κοινωνικοί αγώνες θα πρέπει να εστιάσουν στην υπεράσπιση των συνταγματικών δικαιωμάτων.
• Υπάρχουν ισχυρότερα νομικά κείμενα (2 διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα), που προστατεύουν όσους δεν έχουν επαρκείς πόρους, και έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τους μνημονιακούς νόμους.
• Υπάρχει πιθανότητα η χώρα να ανασυγκροτηθεί παραγωγικά με ισχυρό νόμισμα;
• Μπορεί να πάρει μπρος η οικονομία της χώρας με τους κανόνες της ΕΕ που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των ισχυρών;
• Η γεωπολιτική τοποθέτηση της χώρας το επιτρέπει;
• Έχει γίνει ένα εσκεμμένο έγκλημα: Το 90% του χρέους, 210 δις, ανήκει στον τραπεζικό τομέα, όχι στο δημόσιο. Οι δε τράπεζες δεν είναι Ελληνικές. Το 90% των μετόχων της Τράπεζας της Ελλάδος είναι άγνωστοι. Και ένα δεύτερο έγκλημα: Με τη συμφωνία του Ιουλίου, συμφωνήσαμε να ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία.
• Εκτός Ευρωζώνης, εκτός ΕΕ, αλλά με καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, υπάρχει φιλολαϊκή λύση; Δηλαδή, ο αγώνας θα είναι ταξικός, ή πάλι θα έχουμε κοινοβουλευτικές αυταπάτες;
• Το 1980 που ολοκληρώθηκε η ένταξη στην τότε ΕΟΚ, ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας (αγροτική οικονομία κλπ) ήταν γύρω στο 22%, ο δευτερογενής (βιομηχανία - βιοτεχνία) γύρω στο 24%, και οι υπηρεσίες λίγο πάνω από 50%. Το 2010, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν: Πρωτογενής κάτω από 5%, δευτερογενής 9%, τριτογενής 85%. Με τα νέα μέτρα οι δείκτες θα χειροτερεύσουν. Η ιστορία λοιπόν της χώρας μέσα στην ΕΟΚ - ΕΕ ήταν ωφέλιμη;
• Το εθνικό νόμισμα είναι μονόδρομος αλλά όχι πανάκεια. Το 1996 η Ελλάδα πήρε τους Ολυμπιακούς αγώνες που αύξησαν έλλειμμα, χρέος και διαφθορά, αλλά όλα έγιναν με δραχμή. Το πρόβλημα είναι η σύνδεση του νεοελληνικού κράτους με τον ξένο παράγοντα από την ίδρυσή του.
• Αυτοί έχουν τσακίσει κάθε γραμμή του συντάγματος. Είναι ωφέλιμη η ανάδειξη των νομικών πλευρών, αλλά δε θα μας σώσει. Εδώ στην Πορτογαλία άλλα κόμματα ψηφίστηκαν από το λαό και άλλη κυβέρνηση σχηματίστηκε.
• Ισχύουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί;
• Έχετε σκεφτεί πρακτικούς τρόπους εκλαΐκευσης του πορίσματος της Επιτροπής Αλήθειας της βουλής;
• Μετά το ξεπέρασμα από το λαό του αρχικού αφηγήματος περί μνημονιακού μονοδρόμου, και τη μετέπειτα μετατόπισή του σχετικά και με το θέμα του Ευρώ (που φάνηκε καθαρά στο δημοψήφισμα), το ερώτημα σήμερα είναι: Με ποιόν;
• Μπήκαμε στα μνημόνια με ψεύτικα στοιχεία. Σύμφωνα με έκθεση του Αρείου Πάγου το Σεπτέμβρη του 2015, το έλλειμμα που δηλώθηκε το 2010 ήταν ψεύτικο, δεν ήταν 15,4%. Το χρέος αυξήθηκε επίσης ψευδώς, και το ΑΕΠ μειώθηκε λίγο πριν τα μνημόνια κατά 30% ψευδώς, με πολιτική απόφαση. 210 δις ήταν η ζημία της χώρας από αυτά τα κακουργήματα, με ηθική αυτουργία των οργανισμών της ΕΕ. Όταν βγει η τελική απόφαση, οφείλουν αυτά να διαγραφούν.
• Ο Σημίτης με τα swaps, δανείστηκε το 2001 2,8 δις. Επειδή είχε βάλει κυμαινόμενα επιτόκια, αυτά τα 2,8 δις έγιναν το 2010 21 δις, και το 2012 ήταν 30 δις. Αυτά δεν έπρεπε να μπουν στην πλάτη του λαού.
• Το θέμα δεν είναι να ξαναδιαβάσουμε το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας. Το θέμα είναι να αυτοοργανωθούμε, να πολεμήσουμε ενάντια στους εγχώριους καταχτητές. Θέλουμε την Ελλάδα πίσω!
• Ποια είναι τα βήματα αποδέσμευσης από την Ευρωζώνη και την ΕΕ;
• Πως χτίζονται μέτωπα και οι κοινοί αγώνες; Πως από πολλά μικρά κινήματα φτιάχνουμε κάτι μεγάλο; Πρέπει να ξέρεις, αλλιώς πας στα τυφλά.
• Έχουμε καταλάβει πια τι φταίει, η ΕΕ, το σύστημα που κρύβει μια απλή αλήθεια: Πέφτει το μεροκάματο, φθηναίνει η γη, για να αυξηθεί το κέρδος.
• Η αυριανή απεργία είναι σημαντική (αν δε μείνει πυροτέχνημα) για να υπερασπίσουμε τη σύνταξη, τις συλλογικές συμβάσεις, να σταματήσει η φοροεπιδρομή. Αλλά να μην ξεχνάμε την αιτία του κακού.
• Υπάρχει σχέδιο για εξανδραποδισμό του λαού και πλήρη αποικιοποίηση της χώρας. Υπάρχει περίπτωση να αναχαιτισθεί δραστικά αυτό το σχέδιο, χωρίς γενικευμένη κοινωνική σύγκρουση;
• Χρειαζόμαστε πράγματι ιδιώτες επενδυτές ή ή μπορεί το δημόσιο κρατώντας στρατηγικούς τομείς να οδηγήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση, όταν δεν το έκανε μέχρι τώρα;
• Μεγάλο τμήμα του κόσμου έγινε ευάλωτο και ψήφισε Σύριζα το Σεπτέμβρη. Αυτό τώρα λύνεται με ξεσηκωμό του κόσμου. Διαφορετικά, ο Σύριζα θα πέσει μεν, αλλά εμείς θα πληρώνουμε.
• Να σκεφτούμε όλοι νέους τρόπους δράσης, όχι μόνο συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα.
• Να διαλέξουμε ένα φόρο, και να μην τον πληρώσουμε όλοι.
• Να οργανωθούμε κάτω από τα κανάλια ή έξω από τα δικαστήρια.
• Κάποιες ομάδες έφτιαξαν εξώδικα, ότι εξαπατηθήκαμε, βγάζαμε νομικά έγγραφα για νόμιμη άρνηση πληρωμής ΕΝΦΙΑ στις ΔΟΥ, πληρώστε τώρα εσείς από την τσέπη σας. Να είμαστε από κάτω κόσμος όταν επιδίδονται τα εξώδικα, με παρουσία καναλιών κλπ.
• Υπάρχει αγανάκτηση και διάθεση από τον κόσμο, όπως το 2011, να βρούμε κόλπα για να πέσει αυτή η πολιτική. Όλες οι σχετικές προτάσεις για δράσεις είναι ίσως καλές και πρέπει να τις μελετήσουμε, αρκεί να μη υπάρχει η αυταπάτη ότι έτσι μόνο θα πέσει αυτή η πολιτική. Αν έδειξε κάτι το 2015, είναι ότι αυτή η πολιτική δεν ανατρέπεται με τα ψέμματα, με πυροτεχνήματα. Χρειάζεται σοβαρή πολιτική, σχέδιο, και κυρίως υποκειμενικές προϋποθέσεις, κινήματα, (αυτο)οργάνωση του κόσμου, κλπ. Αυτές τις προϋποθέσεις θα πρέπει να κουβεντιάσουμε το επόμενο διάστημα.

Η δευτερολογία του Λ. Βατικιώτη

Στις ερωτήσεις απάντησε ο Λεωνίδας Βατικώτης, ως εξής:



____________________________________________________________

Στη συγκέντρωση μοιράστηκε προκήρυξη της Επιτροπής Αγώνα Κηφισιάς για τα νέα μέτρα που καλούσε σε συμμετοχή στην απεργία και τις συγκεντρώσεις της 12 Νοέμβρη, καθώς η προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου χρέους της προηγούμενης βουλής, στη σύνταξη της οποίας και συμμετείχε ο Λεωνίδας Βατικιώτης. 
______________________________________________

12/11: Την επιτροπή αυτή της βουλής κατήργησε ο νέος πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, την επομένη της εκδήλωσης και ημέρα της γενικής απεργίας. Φανταζόμαστε ότι σύντομα θα κατεβάσουν και την προκαταρκτική έκθεση της βουλής από το site της βουλής, παρόλο που αυτή αποτελεί επίσημο κείμενό της. Εμείς πάντως προνοήσαμε. Όταν αυτό γίνει, θα αλλάξουμε το παραπάνω link από το site της βουλής σε χώρο της Επιτροπής Αγώνα όπου έχουμε ήδη αποθηκεύσει το κείμενο.